EXTRA TIME
HOE CREËER JE MEER TIJD, SABINE BERGHS
MEER TIJD ERVAREN – EEN PLEIDOOI VOOR MEER SPEELSHEID
Voel jij het ook? De lente, de kriebel, hetgeen wil ontstaan, de dartelheid van lammetjes in een wei? Verrassend en voorspelbaar tegelijkertijd. Vooral de drang naar speelsheid kan je in al je cellen gewaarworden als de lente kriebelt. Zorg voor je eigen speel-tijd en creëer zo meer speelsheid in je leven. Even een korte toelichting over Wat ik hiermee vooral bedoel.
DE 2 GEZICHTEN VAN TIJD;
In de westerse wereld zien we steeds meer signalen waarin gezondheid schade oploopt ten gevolge van ons tekort aan tijd. We lijken wel slaaf van de tijd waarin we vliegen van het ene naar het andere, waarin we onze overvolle agenda’s met moeite kunnen afwerken waardoor we geneigd zijn om op automatische piloot te leven. De klok voelen we tikken en in dat druk zijn, hollen we vooral onszelf voorbij.
Gebukt onder werkdruk, gevangen in veel te strakke programma’s en verleid door digitale media om ons verbonden te voelen, zouden we graag een recept kennen om wat extra tijd te maken. In de Griekse mythologie sprak men over de 2 gezichten van de tijd: CHRONOS is de god van de kloktijd, de tijd die orde en structuur brengt. Het staat voor de lineaire, meetbare, doel- en resultaatgerichte economische tijd. Deze tijd is voorspelbaar, herhalend, kwalitatief en statisch. Ze verloopt van activiteit naar activiteit en het is de tijd waarvan we er altijd tekort komen.
Aan de andere kant van het gezicht hebben we KAIROS; de jongste zoon van Zeus. Kairos is de god van het geschikte moment. De tijd die ertoe doet, die kansen biedt en zorgt voor inzicht en doorbraak, vernieuwing en authentieke ‘zijn’. Het staat voor de innerlijke tijdsbeleving met aandacht, rust en concentratie. Hiervoor gebruikt men het beeld van de vertraagde tijd die als ’n ruime jas om je heen zit- de ware tijd die tot leven komt als de klokken zwijgen. Het gaat over lege momenten waarop we dagdromen, dwalen, staren, spelen, tijdelijk onderbreken, het moment grijpen, kansen benutten, mediteren, bezinnen, reflecteren, opgaan in het moment, verbinden met de natuur, muziek beluisteren, dansen, het kairotische ogenblik creëren. Er opent zich dan een dimensie van tijd die weldadiger is, voller en ruimer aanvoelt, die nieuwe mogelijkheden tovert. Een dimensie die zich onverwacht openbaart.
Het zijn bevlogen momenten van schoonheid, inzicht en daadkracht die het leven bijzonder maken, het als betekenisvol laten ervaren. Willen we tot creativiteit en bezinning komen dan is er ruimte nodig en volle aandacht voor het moment zelf. De sleutel om meer tijd te ervaren is er dus voor zorgen dat je meer tijd maakt om te laten komen wat komt, te lummelen, te klommelen, te spelen, te genieten. En het klinkt wel tegenstrijdig maar die ruimte kan je ook inplannen in je agenda. We leven nu eenmaal samen in een maatschappij die overheerst wordt door Chronos en de kunst is om de balans tussen beiden te vinden door Kairos ook aan het bewind te laten. Voor mij lukt dat natuurlijk een stuk gemakkelijker dan toen ik voltijds ging werken, al reserveerde ik toen ook ruimte in mijn agenda voor ‘mijn heilige momenten, maar toch moet ik nu ook uitkijken omdat ziek zijn en goed voor jezelf zorgen, leven in een trager tempo, je medische behandelingen en afspraken nakomen, je oefeningen doen en tijdig rusten ook enige mate van discipline en kloktijd vragen. Ik noem het mijn heilige tijd die ik bewaak alsof het een kuur is van levensbelang. En eigenlijk is het dat ook wel wat.
HET PROCES VAN HEEL WORDEN In mijn vorige blog in januari had ik het al over de vier stappen van HEEL worden; Herkennen- Erkennen- Expressie- Loslaten. Een proces van heling dat tijd vraagt. Wanneer ik terugblik, op mijn periode waarin ik mee holde als “gezonde” persoon in de maatschappij die zwaar gedirigeerd wordt door Chronos, kan ik me haast niet meer voorstellen hoe ik dat toen zo deed. De balans helde duidelijk over naar de productivi- TIJD, terwijl elke cel in mijn lijf steeds meer verlangde naar traagheid, naar bevlogen momenten van schoonheid. Die waren er zeker wel, maar nu zijn die er absoluut veel meer. Nadat de balans zo lang heeft overgeheld naar productivi-TIJD was het nu een periode van meer creativi-TIJD. Aangezien ik mezelf beloofd had om elke dag iets te doen dat ik graag doe, heb ik veel kairotische tijd gecreëerd. Procesgerichte tijd met ruimte voor diepgang en bezinning, voor creativiteit en authenticiteit. Graag deel ik dan ook foto’s van twee recente beelden in keramiek met bijhorende tekst. Ze zijn zomaar ontstaan. Of misschien ook wel niet. Ze willen me iets vertellen. Het lijkt op die momenten dat ik in verbinding met mezelf, de ander en het ‘Grote’ als doorgeefluik fungeer. Ik stel me open, ik maak contact met de klei, met pen en papier en laat komen wat komt, De klei vertelt me haar verhaal, de woorden spreken tot mijn hart en ziel. Een bijzondere ervaring, iedere keer weer.
SCHEP DE JUISTE SFEER Om voor jezelf meer van die tijd te creëren dien je het zelf belangrijk genoeg te maken, als ‘heilige tijd’ in te plannen, een plaats te zoeken, een sfeer te scheppen, datgene dat jou in de stemming brengt om je open te stellen en te laten komen wat komt. Als je nog niet zo goed weet wat dat voor jou is, dan helpt het vaak om terug te gaan naar je kindertijd. Wat deed je toen graag? Op de schommel wiegend je eigen melodietjes verzinnen, met je handen in het zand wroeten, huppelen op muziek, spelen met kleuren, een dagboekje bijhouden,… Ik hou ervan om mij te installeren aan een tafel met een plateau vol potloden, penselen, aquarelverf, kleurige vulpennen, mooi papier, een ontspannen muziekje en een kopje thee. Ook de seizoenen en het verbonden zijn met de natuur zetten me vaak aan tot zo’n momenten, tot schrijven over het ervaren van die schoonheid. Het wonder der natuur raakt heel wat snaren jaar na jaar. Dat zijn de heilige momenten die ik creëer en koester, die zorgen voor balans en heling. Ik wens ze jullie allemaal toe. En laat gerust je ervaring op deze blog achter als reactie. Wat heb jij uitgeprobeerd en hoe heb jij gespeeld deze lente? Hoe creëer jij meer speeltijd en speelsheid in je leven? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring.
Weer prachtig, Sabine! En zo belangrijk… Bedankt x
?
Dag Sabine
Hier ben ik weer, ik heb héél véél deugd aan jou verhalen. Je schrijftalent, komt dat uit jezelf? Je lijkt mij een heel belezen vrouw, ik herken mij zozeer in jou verhalen, maar kan dat helaas niet zo goed verwoorden. Ik ben op zoek naar wat ik graag deed in mijn kindertijd, ik wou van alles doen tekenen, naaien, schilderen, kortom creatief bezig. Maar helaas, we waren met een grote bende en in een bakkerij opgevoed.
Ruimte om te spelen was er niet echt, er was werk aan de winkel (letterlijk en figuurlijk)
Sabine, ik heb nog veel meer in mijn hoofd maar schrijf dat in mijn een blog binnen enkele weken.
Annie Vanzieleghem
Waw, veel inspiratie! Proficiat Saaie.
Die klei-figuren! Op dat vlak ben ik niet de creatiefste, al vind ik het gevoel van natte klei in mijn handen wel fijn.
De tijd nemen, zo belangrijk – want niemand gaat je die geven, je moet ‘m nemen en zelf kostbaar maken op een manier die voor jou werkt…
Blijven schrijven, blijven dromen, blijven spelen!
Dag Nele, inderdaad, ook dat is creëren, tijd creëren.
Speel ze!