START

‘Klaar, gereed, START!’ En wég voor 60 m spurt, een tienertje in blauw turn-pak … Onbesuisd alles geven, even uithijgen aan de meet en tegelijk alweer uitkijken naar de volgende uitdaging. Ik ben al lang geen tiener meer en de tijd van de vliegende START lijkt intussen wel voorbij. Sportief al helemaal, maar ook figuurlijk. In de loop der jaren heb ik meer iets van een lange-afstandloper ontwikkeld: het parcours indelen, je krachten doseren, onderweg ergens je tweede adem vinden. Maar hoe dan ook, blijven gaan! Dat bevalt me wel, in mijn vrijwilligerswerk en wat ik verder nog zoal oppak. Tja, nu eens loop je een goeie tijd en dan weer een mindere. En er zijn van die dagen dat je moeilijk uit de STARTblokken geraakt. Het hoort erbij, zeggen ze … Ik heb ook leren beseffen hoe belangrijk supporters zijn. Niet de drommen succes-supporters langs de kant. Neen, het handjevol blijvers. Wij werden mantelzorger van de ene dag op de andere. En dan krijgt ‘Geluk’ het gezicht van de mensen die met je meestappen. Voor ons waren vooral de eerste kilometers moeilijk. Andere mantelzorgers hebben het zwaarste stuk nog te gaan. Mijn respect.

Vroeger op vakantie met de kinderen speelden we ’s avonds nogal eens Monopoly. Ik herinner me die keer nog van dat stevig onweer aan zee. Langer opblijven, joepie! Het is niet direct mijn favoriete gezelschapsspel, maar ik vind de spelregels wel een zeker realiteitsgehalte hebben. ‘Succes’ is vaak meer een kwestie van toeval dan van groot inzicht. Af en toe geraak je uit het slop met een kanskaart. En, – dit vind ik nog de mooiste- het spel verloopt in cirkels! Je kunt dus meerdere keren langs START gaan. In het beste geval levert dat zelfs nog een bonus op. Maar …, je neemt altijd je hele voorgeschiedenis mee. Je goede zetten en je uitschuivers, zo gaat het in het grote Levensspel immers ook.
Ik ben wel eens vaker langs START mogen passeren. ‘Mogen’ ja, want het is een geschenk, vooral na een opdoffer. Trouwens, het loont zich om de anderen dat ook te gunnen. Ouders met pubers weten het maar al te goed. Hoeveel keren geef je die jonge dwarsliggers een nieuwe START-kans? Ach, het is niet meer dan een klein voorbeeld natuurlijk. Maar, onze nachtraaf van weleer is intussen een ochtendmens. Hoewel … daar zal zijn baby-dochter ook wel voor iets tussen zitten.

Straks START het nieuwe werkjaar voor Samana. Een nieuw jaar met krachtige spurtjes en taai lange-afstandswerk. Met nieuwe uitdagingen, de tijd staat immers niet stil. Maar ook met veel respect voor een doorheen vele jaren opgebouwde, sterke traditie. Want ook voor verenigingen geldt de spelregel van de ‘Cirkel’. Klaar?

Een goede START dan, in alles wat op je weg komt!

Liliane