“Hoe mooi en hoe krachtig is dat?”, dacht ik bij mezelf terwijl ik hem roerloos bleef aanstaren.
Toen ik een tijdje geleden het vliegtuig nam was ik getuige van iets heel moois.
Ik denk er nog vaak aan. Het helpt me erdoor als het allemaal wat tegenzit, als ik moeite heb om bepaalde situaties te aanvaarden, als ik weeral eens een opstoot van mijn systeemlupus heb.
Het was tijdens een terugvlucht enkele jaren geleden. Ik had juist mijn sjaal in twee grote lussen rond mijn hals gewikkeld en me in mijn zitje geïnstalleerd toen ik hem zag. Een grote imposante man, hij was zeker over de twee meter. Hij was immens en je hoorde iedereen in het vliegtuig stilletjes denken: “Amaai, moet hij in een zitje passen?”.
Ook hij had een dikke sjaal rond zijn nek en op zijn hoofd stond een ietwat te klein mutjes dat nog net zijn talrijke rastakrullen bijeen kon houden.
Hij leek wat op Bob Marley. In mijn fantasie dan toch ☺️.
Maar hij had iets charismatisch, iets dat me raakte, iets dat me bewoog.
Iets dat mijn blik niet van hem kon houden.
Terwijl de stewardessen hem begeleidden naar zijn plaats knikte hij vriendelijk naar alle mensen die hij kruiste. Alsof hij aan iedereen een goeiedag wilde zeggen. Niet alleen met zijn pretoogjes maar ook met zijn warme glimlach.
Na wat gewring geraakte hij net tussen de twee rijen met stoelen en nadat hij een bijkomende gordel kreeg konden we vertrekken ✈️.
De man kon met moeite bewegen want hij zat werkelijk opeen geperst.
En toen zag ik het ✨.
Toen het vliegtuig snelheid nam om op te stijgen, toen zag ik het.
Hij liet zijn hoofd zachtjes achteruit vallen en sloot zijn ogen.
En toen verscheen die intense, vredewolle glimlach.
De gelukzaligheid tekende als het ware af op z’n gelaat.
“Wat een mooie glimlach”, dacht ik bij mezelf.
Ontroerd en roerloos bleef ik hem aanstaren.
Ik kon gewoon niet wegkijken want zijn uitstaling gaf ook mij een gelukzalig gevoel.
“Hoe mooi en hoe krachtig is dat?”, dacht ik bij mezelf terwijl ik hem roerloos bleef aanstaren.
Terwijl iedereen aan het klagen was omdat we met een twintigtal minuten te laat vertrokken waren. Of omdat de handbagage niet in het juiste compartiment net boven de zetel geraakte. Of omdat die passagier vóór je al direct zijn zetel had achteruit gezet.
En dan had die man die zo ongemakkelijk gepropt in z’n zetel zat en met moeite kon bewegen. Maar dan zo dankbaar was toen hij een bijkomende gordel kreeg, zich met zoveel respect excuseerde tegenover de passagiers die naast hem zaten en dan ‘vrede’ nam met z’n situatie.
Hij maakte me op zijn manier iets duidelijk ?.
Dat wat er ook mis gaat in ’t leven,
dat je er altijd op twee manieren kan mee omgaan.
Eens we goed in de lucht waren kreeg ‘Bob Marley’ ergens anders plaats. Waardoor hij meer op z’n gemak zat, wellicht ook minder pijn had overal en eventueel door het raampje kon genieten van het uitzicht.
Hij maakte echter nooit aanstalten op een betere plaats. Hij klaagde ook niet over het feit dat hij geen ruimte had. Helemaal niet zelfs. Hij zat daar met een brede glimlach op z’n gezicht te genieten van het opstijgen en hij maakte er het beste van.
Ik zit ook vaak op een ambetant zitje ?.
Soms opeen gekruld van de pijn, met mijn hoofd in de mist en vaak veel lood in mijn schoenen. Het is meestal een vlucht met veel turbulentie en grote luchtzakken. Ik hunker naar dat plaatsje aan de ruit, met meer beenruimte en een prachtig zicht boven de wolken. En het allerliefste wil ik in de cockpit zitten zodat ik zelf ‘mijn’ vliegtuig kan besturen.
Ik heb daar helaas niet veel in te beslissen.
Dus ook ik probeer er het beste van te maken.
Ondanks de vele vertragingen, de talrijke omwegen en alle ongemakken.
Als ik soms voor een tijdje aan het raam mag zitten
dan ben ik daar intens dankbaar om.
Dan geniet ik ten volle van het moment, van het uitzicht ☀️.
En als ik af en toe es zelf het roer in handen heb
dan kan mijn geluk niet op ?,
dan kan zelfs Bob Marley niet tippen aan mij ☺️.
None but ourselves can free our minds
Veel liefs ?
xxxx
Claudine
Wat een mooie beeldspraak 🙂
Van harte bedankt Anne-Mie ? xxxx
Lieve dochter ❤️
Wat heb je prachtig geschreven ✍️Een streling voor het oog ?, een gelukzalig gevoel ?en heel betekenisvol, hoe we met situaties kunnen omgaan ??ik ben super trots op je en stuur een dikke knuffel en veel liefs ❤️????mamie Ily
Van harte bedankt mamie ? xxxx
❤️❤️❤️??mamietje ??
❤️❤️❤️????mamietje
Dat is mooi geschreven en ook zo herkenbaar. Bedankt.
Van harte bedankt Jo ? xxxx
Dankbaarheid komt als een boemerang terug naar jou
maar dan wel
om je een helende knuffel te geven!
❤️?
Oh zo lief, van harte bedankt Veerle ? xxxx