Hopen kent gradaties

HOOPJE HOOP

Het stroomt binnen. Zowel bij ons als op de post. En dat doet deugd. Want het is meer dan we gehoopt hadden. Dit is geen hoopje hoop, maar een hele berg! 1418 swappers. 1418 mensen die over enkele dagen een verrassingsdoosje in de bus krijgen. En jippiedepippie, ik ben er eentje van.

Ik ga eerlijk zijn (ben ik trouwens altijd). Het was even zuchten dit weekend. De zon scheen maar ik bleef binnen om de doos te maken. Kinderen gevraagd om mee te helpen. De goesting ontbrak. Maar hoe leuk is het geweest om dit te doen!! Zo samen met mijn kinderen rond de tafel. ‘Zou ze er blij mee zijn’, vroeg Jade. ‘Tuurlijk’ zei Kobe. ‘En jij mama, zou jij iets leuks krijgen?

Ik antwoordde dat dat er niet toe doet. Het idee dat er iemand moeite heeft gedaan en misschien ook wat zenuwachtig is geweest, geeft me een warm gevoel. Dat wij dit met zijn allen gewoon doen voor een vreemde, maakt me hoopvol. En dat ik mijn kinderen deze les kan meegeven, maakt me dankbaar.

‘Ik hoop dat er iets lekkers bij zit’, zegt snoepgrage Cloé. ‘Ik hoop dat jij straks nog wat aan je huiswerk doet’, zegt deze zeurende moeder. En ik besef opeens hoe vaak ik het woordje hoop gebruik.

• Op het terras: ik hoop dat het lekkere koffie is.
• Op de fiets: ik hoop dat het droog blijft.
• In de auto: ik hoop dat ik geen file heb.
• Achter het fornuis: ik hoop dat ze het lekker gaan vinden.
• Op vakantie: ik hoop dat het hotel gaat meevallen.
• ….

Je moet er eens op letten. Hoop is blijkbaar een drijvende kracht. Hoop doet leven.

‘Ik ben klaar met leren’, zegt Cloé.

‘Gaat het lukken met de toets’, antwoord ik zonder op te kijken.

‘Ik hoop het’ zegt ze.

‘Ik hoop het ook’, zeg ik. En besef opeens dat hopen op een lekker kopje koffie niet hetzelfde is als deze hoop. Hopen kent gradaties. Waarbij de hoop dat je kinderen gezond mogen blijven aan top staat. En die toets, ’t ja, dat is bijzaak. Maar dat ga ik haar niet vertellen.

Virginie