Give a little bit of your love

“Het is hier één van de vriendelijkste plaatsen in Oostende”, zei ik al glunderend terwijl ik mijn pakje aan haar gaf. Wat verward keek ze me aan en toen rolde die eerste traan van haar gelaat.

Een tijdje geleden kocht ik online een paar regenponcho’s. Gezien onze kinderen, Lenny en Lisa, beiden op kot in Gent zitten en veel trajecten met de fiets moeten afleggen konden ze deze wel goed gebruiken. Ik had twee verschillende maten gekocht, medium en large. Want ik wist niet hoe groot ze zouden zijn. 

Toen ik mijn bestelling ontving en het large model open vouwde werd me meteen duidelijk dat het deze niet zou worden. Er konden wellicht drie mensen in die large versie 🙈. Bijgevolg moest ik dus deze terug sturen.

Door mijn hevige lupusopstoot van enkele weken daarvóór, waardoor ik volledig ‘out of order’ werd gezet, was het pakje echter op de kast blijven liggen. Het moest nu wel dringend binnen gebracht worden en dit werd mijn uitstap voor die dag.

Alright
Here we go again

Het fietsritje naar het Esso station niet ver van ons huis deed me veel deugd. Die verse lucht, die dynamiek buiten, opnieuw onder de mensen zijn…Ik ben altijd ontzettend blij en heel dankbaar als mijn opstoot terug voorbij is. Ik moet dan wel nog herstellen, opnieuw aansterken en terug op kracht komen maar stapje voor stapje geraak ik er wel 🍀.  

Als het ergste voorbij is ervaar ik telkens een vreugdemomentje en kijk ik uit om ‘alles’ terug op te bouwen.  Zowel lichamelijk als mentaal maar zeker ook op sociaal vlak voel ik telkens de behoefte om die connectie met de buitenwereld terug op te nemen.

In het Esso station voel ik me altijd heel welkom. De mensen die daar werken zijn hartelijk en supervriendelijk. Of ik nu een pakketje terug breng of als ik een lottoformulier wil verlengen of uitleg vraag over een posttarief. Het maakt allemaal niet uit. Die drie dames die daar werken zijn altijd even behulpzaam en geduldig. Dat doet toch deugd, vind je niet?

Give a little bit 
Give a little bit of your time to me

Omdat er ook een broodjeszaak in de shop is, ruikt het daar altijd overheerlijk naar vers gebakken broodjes en chocoladekoeken. Misschien laat dat ergens een gelukshormoon in mij los? Ik weet het niet maar ik word daar alleszins happy van 🥰.

“Het is hier één van de vriendelijkste plaatsen in Oostende”, zei ik al glunderend terwijl ik mijn pakje aan haar gaf. Wat verward keek ze me aan en toen rolde die eerste traan op haar gelaat.

Omdat ze zo aangeslagen reageerde dacht ik in een flits ‘Oeps Dintje, wat heb je nu toch gedaan?’. Maar ik herhaalde het nog eens en vervolledigde met de woorden dat het onthaal steeds warm is en dat ik altijd met een glimlach geholpen word. “Dat doet deugd”, zei ik haar nog. 

Verbouwereerd richtte ze haar blik naar mij en legde ze haar beide handen op haar hart. “Het was een verschrikkelijke dag vandaag mevrouw, echt verschrikkelijk. Maar jouw lieve woorden maken al veel goed. Bedankt hiervoor”, zei ze stilletjes terwijl haar tranen plaats maakten voor een kleine glimlach.

See the woman with the lonely eyes
Oh, take her hand, you'll be surprised

Het was absoluut niet mijn bedoeling om haar zo te raken met mijn woorden. Ik had er echt geen idee van dat ze zo’n moeilijke dag had. Kan je dat altijd weten? Kan je het altijd zien? Kan je het altijd ‘lezen’ hoe het gaat met iemand? Soms wel maar niet altijd, denk ik. Vaak is het heel onzichtbaar waar iemand mee vecht.

Wat ik weet, wat ik ervaar, wat ik telkens voel, als ik niet ok ben, als ik me niet goed voel, als alles even tegen zit, dat een vriendelijk gebaar telkens een wondertje verricht.  Als de pijn te hevig wordt dan doet meevoelendheid zo’n deugd.

Als Lenny liefdevol over mijn rug wrijft en zegt: ‘Dat heb je graag hé mamie‘. Of als Lisa een warme knuffel geeft gevolgd door een dikke zoen die blijft nazinderen. Dat verzacht mijn pijn, op alle vlakken, echt waar.

Give a little bit 
I'll give a little bit of my life for you

Het zijn die kleine dingen die zo groots kunnen zijn. Als je betrokkenheid intens kan voelen, als je gezien en gehoord wordt, als je genegenheid ervaart, als iemand zorgt voor een lichtstraaltje op een zwaar bewolkte dag. Het helpt dragen als het allemaal even te zwaar wordt. 

Nog te vaak sluiten we ons af voor elkaar, zijn we kritisch en denken we in termen van ‘goed en slecht’, ‘mooi en bah’, ‘ik en jij’ terwijl we elkaar zo mooi kunnen aanvullen en opvullen met wat vriendelijkheid, warmte en waardering 🌸.

Ik was zelf wat geschrokken van de reactie van die medewerkster in het Esso station. Toch was ik heel blij dat ik het haar gezegd had. Want naast het feit dat ik haar dag wat goed had gemaakt gaf het ook mij een hartverwarmend gevoel. Ik was zo dankbaar dat ik een deel van de vreugde in mijn hart, omdat mijn opstoot voorbij was, aan haar kon ergens doorgeven. 

Het zijn allemaal van die kleine menselijke dingen die een wereld van verschil kunnen maken voor iemand die net dat tikkeltje méér nodig had.

There's so much that we need to share 
So send a smile and show you care

‘Give a little bit, give a little bit of your love to me’.

Machtig nummer van Supertramp, vind je niet?

Wist je als je geeft dan krijg je altijd zoveel terug.

Het is niet altijd tastbaar of zichtbaar maar wel intens voelbaar 😍.

Give a little bit of your love to me.
I'll give a little bit of my love to you.

Zo simpel is het.

Mooi toch?

Veel liefs 😘.

xxxx

Claudine

Lyrics Supertramp